Rozdział 22: Pytania bez odpowiedzi

Jedna mała rzecz

Jeden mały błąd

Jedna mała akcja może zrujnować czyjeś życie na zawsze.

Chciałabym teraz skręcić z drogi i umrzeć. Modeling był najlepszą pracą. Dlaczego musiałam ją stracić?

Gdy weszłam do domu starałam się ukryć moją twarz przed Harrym, ale zatrzymał mnie w połowie schodów.

„Co ci powiedzieli?”

Wzięłam głęboki oddech i pobiegłam do mojego pokoju. Położyłam się na łóżku i zaczęłam płakać w poduszkę.

„Kochanie, jest w porządku.” zrozumiał co się stało. Położył się obok mnie i pogłaskał po plecach uspokajając mnie.

„Harry, ta praca wiele dla mnie znaczyła a teraz tak po prostu mi ją odebrano... to trudne...”

Harry sięgnął po telefon i włożył do niego słuchawki.

„Trzmaj” podarował mi jedną i włączył muzykę. Zawsze kładł się obok mnie i puszczał muzykę w słuchawkach gdy miałam zły nastrój. I to działało. Po kilkunastu minutach zasnęłam.

Harrys Pov

„Na prawdę? To świetnie. Dzięki Simon. Tak, tak. Widzimy się jutro!” Prawie upuściłem telefon, bo ręce mi się trzęsły.

„Kto to był?” Emma rozprostowała ręce i ziewnęła.

„Simon dał One Direction kontrakt na 5 lat!”

„Świetnie! Zgodziłeś się?”

„Oczywiście, że tak!” Przybliżyłem się tak, ze nasze serca biły obok siebie.

„Nie martw się Emma, zapłacę za ciebie twoje wszystkie rachunki.”

„Nie, Harry, nie zapłacisz. Znajdę jakąś pracę w restauracji. Jakoś dam radę.” przejechała opuszkami palców po moim poliku. Uśmiechnąłem się i zbliżyłem moje usta do jej ust.

„Przestań się patrzeć na mnie w taki sposób. Mam już dość motylków w brzuchu.” zachichotałem.

„Kretyn” zaśmiała się i położyła głowę na moim ramieniu nosem dotykając do mojej szyi.

„Isn't she lovely” zacząłem śpiewać „Isn't she wonderfull. Isn't she precious. Less than one minute old. I never thought through love we'd be. Making one as lovely as she. But isn't she lovely made from love.”

Zbliżyłem nos do jej ucha i posmyrałem ją.

„Kiepsko... Ale nadal cię kocham” zaśmiała się a ja wpatrywałem się w jej usta. Gdy to zauważyła przekręciła oczami i pocałowała mnie. Tak jak w liceum.

Zaśmiałem się „Pójdźmy gdzieś.”

„Gdzie?”

„Wycieczka wzdłuż twojego ciała.” zaśmiałem się bezczelnie.

Zaśmiała się „Dlaczego ty zawsze musisz być taki zboczony?”

„Kochanie, i tak wiesz, że mi nie odmówisz.”

Emmas Pov

Było tyle pytań o Harrym na które szukałam odpowiedzi. Na przykład dlaczego nie ma kontaktu z rodzicami. Ale bałam się go o to zapytać. Nie chciałam go wkurzać.

Spotkaliśmy Eleanor i Louisa w ich apartamencie. Mieli imprezę z okazji ujawnienia płci dziecka.

„To chłopczyk!” krzyknęła uradowana. Byłam bardzo szczęśliwa. Wiedziałam, że zawsze chciała mieć synka.

„Gratulacje!” mocno ją przytuliłam a potem Louisa. Pożegnaliśmy się i udaliśmy się do domu, gdyż Harry musiał wcześnie wstać na spotkanie z Simonem.