Rozdział 17: Nieruchome

Dziś byłam umówiona z Eleanor. Miałyśmy wszystko obgadać a przede wszystkim musiała mi powiedzieć co powiedział Louis. Naszykowałam się i opuściłam dom o 12:30. Harry i Liam byli na próbach do półfinałów. Też dziś zamierzałam się na nie udać.Jeszcze nie słyszałam jak Harry na żywo śpiewa z chłopcami.
"Hej!" przytuliłam Eleanor.
"Mam dobre wieści!"Eleanor prawie krzyknęła. Usiadłyśmy w Starbucksie.
"Opowiadaj!"
"Ok, ok. Louis był szczęśliwy. Była przeszczęśliwy!" uśmiechnęła się.
"To świetnie!" Wzięłam łyka kawy.
"I... I chyba przeprowadzimy się też tutaj. Louis chce kupić mieszkanie w LA."
"Serio? Powinniście, będzie fajnie!"
Nagle telefon zawibrował w mojej kieszeni. Nieznany numer? Hmm...
"Halo? Halo, Emma?"
"T-tak. Kto mówi?"
"Doskonale wiesz kto, zabiję twojego ojca"
Kate. To była Kate. Osoba, która dokuczała mi w liceum. Osoba, która chciała być odemnie lepsza. Osoba, przez którą chciałam kiedyś popełnić samobójstwo. Osoba, która spała z Harrym.
Schowałam telefon i zaczęłam uciekać. Tak szybko jak mogłam. Nie chciałam by skrzywdziła mojego ojca. Potrzebowałam wrócić do Londynu. Teraz.
"Emma! Emma, gdzie biegniesz?  O co chodzi?" Eleanor krzyczała za mną.



Harrys Pov
Już kończyliśmy próby gdy nagle zadzwonił mój telefon.
"Harry!! Emma jest w drodze na lotnisko!" Eleanor krzyczała do słuchawki.
"CO? DLACZEGO?"
"Nie wiem, po prostu uciekła!!!" zaczęła panikować.
Szybko ruszyłem wzdłuż korytarza.
"Poczekaj, Haz, gdzie biegniesz?" usłyszałem Louisa za sobą, ale nie obchodziło mnie to .Jechałem ulicami Londynu tak szybko jak mogłem. Zaparkowałem auto i pobiegłem do kasy biletowej na lotnisku.
"Przepraszam, widziała pani ładną dziewczynę z jasnobrązowymi włosami i brązowymi oczami?"
"Niestety nie.."
Zacząłem oglądać się za Emmą. Nigdzie jej nie było.

Do: Emma
Gdzie ty do cholery jesteś?

Od: Emma
Nie szukaj mnie.

Nie. Nie, nie, nie. Emma uciekła. Gdzie mogła by pójść? Kupiłem bilet do Londynu i udałem się do samolotu. Żadnego śladu Emmy. Pewnie poleciała innym samolotem, wcześniejszym.
Gdy po 3 godzinach lotu opuściłem samolot w Londynie padał śnieg a ja byłem w T-Shirtcie i szortach.
Postanowiłem uda się do pierwszego miejsca które przyszło mi na myśl. Jej dom.

Emmas Pov
Poszłam prosto do mojego domu i zobaczyłam Kate siedzącą na kanapie i bawiącą się nożem.
"Wiedziałam, że przyjdziesz, głupia szmato" zaśmiała się złowrogo.
"Co chcesz? I gdzie mój ojciec?"
"Oh" wstała i wolno do mnie podeszła "Gdzie jest? Flirtuje z moją matką. A jak ma się Harry? Nadal jest skłonny zrobić dla ciebie wszystko?"
Zbliżyła nóż do mojego podbródka.
"Zostaw mnie!" rzuciłam w nią rzeczą, która stała najbliżej. Lampa rozbiła się na jej głowie. Ona upadła na podłogę. Podbiegłam do telefonu i wykręciłam numer 997.
"Halo, proszę podać nam swoje dane."
"Halo? Halo! Ktoś chce mnie zab-"
Poczułam ostry ból w moim brzuchu. Potem była już ciemność.


Harrys Pov
By wejść do domu musiałem rozbić okno. W środku było ciemno i zimno. Usłyszałem ciche szlochanie dochodzące z korytarza. Poszedłem tam i zobaczyłem ciało. Całe we krwi. Leżące na podłodze.
"Emma! Emma, kto ci to zrobił?" Dotknąłem jej policzka. Jej smutne brązowe oczy spotkały moje. Zacząłem płakać.
"Emma! Proszę!" Poczułem lekki, zimny dotyk mojej dłoni. Jej oczy się zamknęły a jej twarz była biała jak księżyc.
"Emma! Emma nie!" krzyknąłem i płakałem do jej zimnego ciała. Dopóki nie przyszli lekarze i nie zabrali jej odemnie. Pamiętam jak jakaś kobieta próbowała mnie uspokoić, ale ja nadal musiałem być przy Emmie. Trzymałem mocno jej dłoń i płakałem. Czułem jak moje oczy zrobiły się przemczone i swędzące. Gdy dojechaliśmy do szpitala pielęgniarka wyprowadziła mnie z sali Emmy.
"Pan musi tu zostać"
"Ale moja dziewczyna..."
"Będzie z nią dobrze. Niech pan poczeka na korytarzu."
"Nie! Ja muszę być obok niej!"
Przyszli inni lekarze i mnie zabrali. Ostatnie co zobaczyłem to nieruchome ciało Emmy leżące na łóżku.

----------------------------
Przepraszam, że nie dodawałam ale nie miałam czasu. Mam nadzieję, że zrozumiecie.Zapraszam do zakładki "KONKURS" na dziewzynę Liama.